Vragen over mijn hiv vind ik geen probleem, graag zelfs

“Ik ben een flapuit. Vanaf het begin ben ik altijd open geweest over mijn hiv. Ook mensen die me vragen stellen over mijn hiv vind ik geen probleem, graag zelfs. En ondanks mijn openheid ben ik geen vrienden verloren en heb ik in mijn directe omgeving geen naar gedrag ervaren. Mijn enige zorg waren mijn twee kinderen twintig jaar geleden, toen ik mijn diagnose kreeg. Ze waren nog heel jong en ik was bang dat ze misschien door een wondje in contact zouden komen met mijn bloed, met alle gevolgen van dien.

Inmiddels weet ik dat het virus in mijn bloed door medicatie is onderdrukt en kan ik geen hiv overdragen. Mijn zoon heeft het er wel een tijdje moeilijk mee gehad, maar tegenwoordig ook niet meer. Behalve hiv heb ik ook andere aandoeningen waardoor ik minder energie heb om langdurig actief te zijn. Blijvende schade aan mijn longen door longemfyseem vormen voor mijn conditie het grootste probleem. Ik kan niet zomaar even een tandje bijzetten.

Mijn instelling is maak je niet druk en leef je leven, maar ik weet dat dit voor een ander lastig kan zijn of gewoon niet zo werkt, bijvoorbeeld door een andere achtergrond of cultuur. Maar probeer het jezelf niet te zwaar te maken. In elk leven zijn lichtpuntjes te vinden – zoek en vind die en houd je eraan vast, en ontmoet andere mensen. Sinds 2023 ben ik daarom vrijwilligerswerk gaan doen bij de Hiv Vereniging. Dat kan ik iedereen aanraden. Je leert nieuwe mensen kennen waardoor je meer in het leven komt te staan.”