Peer-counseling via de Hiv Vereniging

Published: 26 November 2018

Sinds oktober 2016, toen een eerste groep vrijwilligers in het kader van het ADHeRo project werd getraind tot peer-counselor, zijn bij de Hiv Vereniging 168 individuele aanvragen gematcht met een peer-counselor.

Dat is best een indrukwekkend aantal, maar vooral is het steeds opnieuw een grote opluchting geweest voor de mensen met hiv die van deze ondersteuning gebruik hebben gemaakt. In veel gevallen is een enkele ontmoeting, met een uitgebreid gesprek, al zo bevrijdend geweest dat iemand daarna zelf vervolgstappen zet. Consulenten geven terug dat iemand na de ontmoeting met een peer-counselor soms als een ander mens op het consult zit. Iemand ontmoeten die dezelfde ervaring heeft, die kan vertellen vanuit eigen ervaring, werkt positief op het proces van acceptatie en geeft een positieve blik op de eigen toekomst.

Verder dan de drie grote steden

Het ADHeRo project werd gefinancierd door het Aidsfonds en was een consortium van 7 organisaties uit de formele en de informele zorg. Het project had tot doel om in de steden Amsterdam, Den Haag en Rotterdam hiv-infecties op te sporen, mensen te stimuleren tot testen, hen snel in zorg brengen en in zorg te houden. Het project richtte zich met name op mensen afkomstig uit Sub-Sahara Afrika, het Caraïbisch Gebied en Suriname omdat door Stichting Hiv Monitoring op basis van de cijfers vermoed wordt dat daar de meeste van de geschatte 2.300 niet ontdekte hiv-infecties voorkomen. Vanuit de informele zorg waren Stichting Mara uit Rotterdam, ShivA en de Hiv Vereniging partners in het project. De drie organisaties leidden vrijwilligers uit de doelgroep op om anderen peer-contact te kunnen bieden. In de loop van het project signaleerde de Hiv Vereniging dat de behoefte aan kortdurende peer-counseling zich niet beperkte tot deze groepen migranten in de drie grote steden en besloot de interventie, die de kwaliteit van leven zo positief beïnvloedt, anderen niet te onthouden.

Divers in achtergrond

De 168 aanvragen betreffen 116 mannen -waarvan 20 zichzelf identificeren als hetero en 14 als biseksueel-, 3 transgender personen en 49 vrouwen. Bij de mannen is 53% van Nederlandse afkomst, bij de vrouwen is dit veel lager, 25%.  De geografische herkomst bij de overige mannen is zeer gevarieerd. Van de overige vrouwen heeft een groot deel roots in Sub Sahara Afrika of Latijns-Amerika (inclusief Suriname). Veel aanvragers hebben een bi-culturele identiteit, zoals Turks-Nederlands, Nederlands-Surinaams. In 2018 (n=89) was 40% van de mannen jonger dan 40 jaar en 30% tussen de 40 en 50 jaar. De vrouwen zijn over het algemeen wat jonger: in 2018 is 65% jonger dan 40 jaar. 

Maatwerk

De aanvragen komen weliswaar vanuit heel Nederland, maar concentreren zich bij de behandelcentra waar verpleegkundig consulenten en specialisten goede ervaringen hebben met inzet van informele zorg als aanvulling op de formele hiv-zorg die zij bieden. De matching van cliënt met een peer-counselor is maatwerk. Voorwaarden voor succesvolle matches zijn herkenning en erkenning.  Ongeveer 10 aanvragen (6%) hebben niet geleid tot een operationeel contact tussen peer-counselor en cliënt. Reden voor uitblijven van vervolg varieert. Soms komt iemand dan herhaaldelijk niet opdagen op een afspraak. Of er wordt door de aanvrager niet gereageerd op WhatsApp berichten of voicemail. Het gebeurt ook dat iemand gewoon al teveel aan het hoofd heeft door gestapelde problematiek, waardoor prioriteiten elders liggen. Het komt voor dat iemand na verloop van tijd dan opnieuw een aanvraag indient.

Getraind arsenaal aan peer-counseloers

Voor het einde van 2018 wordt een nieuwe groep vrijwilligers getraind, met een aantal twintigers, omdat uit de aanvragen blijkt dat in deze leeftijdscategorie behoefte is aan deze kortdurende ondersteuning. In 2019 wordt een deskundigheidsbevordering voor de hele groep peer-counselors georganiseerd. Dat zijn dan ongeveer 30 personen. Allemaal zijn ze bereid om een ander te helpen om hiv een plek te geven, ieder vanuit eigen specifieke ervaring en goed voorbereid op deze rol door de uitgebreide training. Voor medische vragen verwijzen peer-counselors altijd weer naar de formele hiv-zorg. Zo blijven formele en informele zorg aanvullend op elkaar, ieder vanuit onze specifieke rol. 

Online aanvragen

Kortom, er is nogal wat gebeurd sinds oktober 2016. Ondertussen zijn er in de procedures – op basis van eigen ervaring en feedback van verpleegkundig specialisten een paar zaken verbeterd. Er is een trainershandleiding gemaakt en de methodiek van peer-counseling is uitvoerig beschreven, voor als de formele zorg de mogelijkheid en belangstelling heeft deze interventie zelf te organiseren.

Aanvragen voor peer-counseling kunnen zowel door mensen met hiv zelf, als door zorgprofessionals gedaan worden. Er is op de website van de Hiv Vereniging een online aanvraagformulier, waarin de AVG regelgeving is meegenomen.

This information is useful