De Landelijke Richtlijn Prikaccidenten is vernieuwd. In deze richtlijn is beschreven welke stappen genomen moeten worden als er een prik- of bijtaccident plaatsvindt met iemand met hepatitis B, hepatitis C en hiv. De richtlijn dateerde uit 2015 en was flink verouderd. In de nieuwe versie staat dat als iemand met hiv een viral load van minder dan 200 kopieën/ml heeft, hiv niet overgedragen kan worden door een prik- of bijtaccident.
Accidenten
Soms gebeuren er prikaccidenten in de zorg, of bijtaccidenten tijdens bijvoorbeeld een gevecht. Er is in kaart gebracht hoeveel kans er is dat iemand die zich geprikt heeft of gebeten is hepatitis B, hepatitis C of hiv oploopt. Aan de hand van de richtlijn wordt bepaald wat voor stappen er worden ondernomen. Er wordt bepaald of iemand PEP of een hepatitis B vaccinatie nodig heeft, en of iemand later nog op hepatitis B, hepatitis C of hiv getest moet worden.
Geen kans op overdracht bij een onderdrukte viral load
De risico’s worden verdeeld in ‘geen’, ‘laag’ en ‘hoog’ risico. Bij geen of een laag risico hoeft er nooit PEP gegeven te worden. Bij een hoog risico hoeft er alleen PEP gegeven te worden als de viral load hoger is dan 200 kopieën/ml. Het is dus belangrijk dat de hiv-status van degene met hiv bekend is. Dit zal worden nagekeken als iemand zich meldt na een prik- of bijtaccident. Als de hiv-status of de viral load niet bekend is, zal er voor de zekerheid wel PEP worden gegeven bij een hoog risico.
Waarom is dit belangrijk?
We weten steeds meer over hiv en de kans op overdracht. We weten al een tijd dat hiv niet overdraagbaar is via seks, maar het is belangrijk om ook te weten hoe dit zit met prik- en bijtaccidenten. Zo kun je voorkomen dat iemand onnodig bang is om hiv op te lopen, of om te voorkomen dat iemand met hiv onnodig bang is het overgedragen te hebben. Het geeft meer zekerheid.