Ik hoop, dat je nooit hoeft te schreeuwen,
Van angst of van honger of pijn.
Ik hoop, dat je nooit hoeft te kijken,
Als je dochter brutaal wordt verkracht.
Ik hoop, dat je nooit hoeft te zwijgen,
Omdat je eens zei wat je dacht.
Ik hoop, dat je nooit wordt getreiterd,
Omdat jij iets anders gelooft.
Ik hoop, dat je nooit hoeft te huilen,
Als alles is weggeroofd.
Ik hoop, dat je nooit hoeft te zien,
Dat het land voor je ogen verbrandt.
Ik hoop, dat je nooit hoeft te smeken,
Om asiel in een veilig land.
Maar stel, dat het ooit zou gebeuren,
Dan hoop ik voor jou en voor mij
Op een land dat ons zal omarmen
En zegt : kom maar hier, je bent vrij !
R. Griffioen