Even voorstellen - Els

Ik zal mij eerst even voorstellen. Mijn naam is Els en ik ben moeder van drie pubers die bij mij wonen. Ze zitten alle drie nog op school of studeren. Hun vader is een aantal jaren geleden overleden. Dat heeft er behoorlijk ingehakt, de dood van hun vader. Logisch natuurlijk.

Zeker als je nog jong bent en nog zoveel belangrijke momenten in je leven gaat meemaken - afscheid van de basisschool, eindexamen middelbare school, je diploma halen, je rijbewijs. Ik moet zeggen dat ze heel stoer zijn en zich overal, met ups en downs, doorheen slaan.

Verborgen

Vervolgens heb ik een relatie gehad met een man die hiv bleek te hebben en zich niet liet behandelen en dat allemaal voor mij verborgen hield. Nadat ik deze relatie had beëindigd, bleek ik ook hiv-positief te zijn. Jemig, wat was de schok gigantisch! Ruim een jaar heb ik erover gedaan om dit nieuws te verwerken. Ik heb onder andere de cursus Positief Leven gedaan en heb daar veel aan gehad. Alleen al het feit dat je andere mensen ontmoet die hetzelfde hebben als jij, geeft een band en beter gevoel: je bent niet de enige!

Verder

Nu ben ik bijna vier jaar verder. Het lastige aan het hebben van een ziekte waar een stigma op heerst, is wie vertel ik er wel over en wie niet. Mijn twee oudste kinderen weten wel dat ik hiv heb, maar mijn jongste niet. Het heeft meer te maken met de angst dat hij ermee gepest gaat worden dan dat ik het niet wil vertellen. Dus wacht ik tot hij iets ouder is en mentaal sterker. Ik heb een aantal goede vriendinnen die het weten en een aantal familieleden.

Niet open

Echter, ik ben er niet open over. Daar heb ik bewust voor gekozen. Ik ben Els en dat verandert niet door mijn hiv-status. Soms is het handig als iemand het weet, zodat je erover kunt praten als je voor controle naar het ziekenhuis bent geweest en alle goede uitslagen wilt vertellen. Aan de andere kant ben ik niet open omdat ik bijvoorbeeld niet weet hoe mijn werkgever zou reageren als zij dit wist. Had zij mij dan ook voor deze baan aangenomen? Ik weet het niet, dus neem ik het risico niet en vertel het niet.

Hoe vertel je het?

Hoe vertel je het sowieso aan iemand in je omgeving? Ik heb dat altijd als lastig ervaren en zeker als het een nieuwe partner betreft. Daar wil ik het de volgende keer over hebben, want dat blijft een issue. Voor nu wens ik jullie allemaal een gezond en vooral liefdevol 2016.

Els