Eindelijk helemaal jezelf zijn

Published: 01 September 2007

'The Young Ones', hiv+ tieners van 12 tot 21 jaar oud zijn een week naar Frankrijk op vakantie geweest. De week vond plaats van vrijdag 20 tot en met zondag 28 juli 2007 onder begeleiding van kinderhiv-consulenten en vrijwilligers. Op deze pagina de bijdragen van een deelneemster, een stagiaire en de consulenten.

De reis

Voor het eerst sinds het bestaan van jongerengroep 'the Young Ones' gingen we een hele week weg in plaats van een weekend. Ik was betrokken bij de voorbereidingen en was er dus al langere tijd mee bezig geweest. Op vrijdag 20 juli was het dan zover. We vertrokken om halfnegen 's avonds vanuit Rotterdam richting Frankrijk. Met een busreis van 12 uur voor de boeg werden de mp3's, de DVD's en de zakken snoep al snel te voorschijn gehaald. De meesten van ons kennen elkaar al een langere tijd, dus er werd ook lekker bijgepraat. Rond een uur of één begonnen bij de meeste mensen de ogen dicht te gaan en in een oncomfortabele positie, werd er geprobeerd wat uurtjes te slapen. Je hebt er natuurlijk altijd een paar bij die het de hele nacht volhouden, maar voor mij gingen mijn ogen na een hele dag werken al vroeg dicht.

Aangekomen

Toen de meesten weer wakker werden, waren we al aardig in de buurt van Vivareis aux Vernoux. Op onze bestemming werd alles snel uit de bus geladen en konden we beginnen met het inrichten van onze slaapplaatsen. De meiden sliepen in de slaapzaal van het huis, wat erg gezellig was. De jongens werden verrast. Zij moesten in tenten slapen, wat voor sommigen toch wel even wennen was. Omdat velen van ons best wel moe waren, konden we ´s middags lekker uitrusten en de omgeving een beetje verkennen. ´s Avonds na het eten was het tijd voor kennismakingsspelen. Hoewel de meesten van ons elkaar wel kennen, was het toch wel weer erg leuk. Het werd een heel gezellige eerste avond. Maar het was ook vroeg naar bed, want de volgende dag stond een workshop 'lachyoga' op het programma. We hadden geen idee wat we konden verwachten van lachyoga, in ieder geval zouden we veel gaan lachen. En dat was ook zo. Best een vreemde ervaring, om helemaal uit het niets te gaan lachen. 's Middags stonden er waterspelen op het programma, dat mocht ook wel want het was lekker warm. Van een onschuldig waterspel liep het natuurlijk uit op een flink watergevecht, met veel natte kleren als gevolg.

Veel verschillende activiteiten

De volgende dag stond de eerste workshop op het programma, dit was wel spannend want ik was degene die de workshop gaf. Het onderwerp was 'disclosure'. Open zijn over je hiv-status dus. Het was voor mij niet de eerste keer dat ik een workshop gaf of een voorlichting, maar voordat ik begon schoot ik al vol en begon ik te huilen. Geholpen door de meereizende hiv-consulentes Atie en Linda, ben ik begonnen met de workshop. Ik heb mijn eigen ervaring met disclosure verteld, zowel de negatieve als de positieve ervaringen en wat ik daardoor heb geleerd. Na mijn eigen verhaal werd iedereen in groepjes ingedeeld met de opdracht om tien redenen te bedenken om het wel te vertellen en tien redenen om het niet te vertellen. Dit riep veel emoties bij iedereen op. Je merkt dan hoeveel dingen je voor jezelf houdt en met niemand anders deelt in het dagelijkse leven. Na een half uur kwamen we allemaal weer bij elkaar en hebben we de redenen besproken.Redenen om het niet te vertellen waren dat je niet weet wat voor reactie je zult krijgen en dat mensen anders tegen je gaan doen. Redenen om het wel te vertellen waren dat je het wilde kunnen vertellen aan je partner en ook dat meer mensen dan weten over hiv. Er open over zijn maakt je sterker.

Iedereen was flink onder de indruk en nam na de lunch even tijd voor zichzelf en om er met elkaar verder over te praten. Eigenlijk zouden we na de lunch een 'Zeskamp' hebben, maar de regen gooide roet in het eten. We hebben deze dag veel ervaringen met elkaar gedeeld. Een heel groot ding wat ik hier geleerd heb, is dat ik mijn gevoelens en emoties moet uiten en niet op moet kroppen. Ik was heel erg geschrokken van mijzelf, over wat je eigenlijk allemaal voor jezelf houdt omdat je het niet kan delen met de mensen in je dagelijks leven. Daarom is deze workshop ook zo belangrijk. Het is eigenlijk heel belangrijk dat je open bent over hiv.

's Avonds gingen we het smokkelspel doen. De bedoeling van het spel was dat je zoveel mogelijk kaartjes naar de overkant smokkelde zonder getikt te worden. Ik was één van de tikkers. Ik wist niet dat iedereen zo snel kon rennen, ik heb over boomstronken, takken, planten en van alles moeten springen.

Op dinsdagochtend stond dan eindelijk Zeskamp op het programma, maar eigenlijk was het Zevenkamp, want er waren zeven spellen. 's Middags was de workshop 'Body Mapping'. De bedoeling was dat je je eigen lichaamsomtrek op canvas maakte en daar je persoonlijke verhaal en leven in schilderde. Het maakte niet uit hoe of wat, alles kon en mocht, zolang het maar over jezelf ging. Uiteindelijk werd er dan een verhaal bij gemaakt. We hadden ons best vergist in de tijd die erin ging zitten, de meesten gingen er toch wel heel enthousiast mee om. 's Avonds gingen we in groepjes door het bos voor een spooktocht, dit was heel erg leuk gedaan. Om nog even aan te vullen: deze hele vakantie is georganiseerd door studenten van de opleiding SPH, dus die hebben alle activiteiten bedacht en uitgevoerd. Wat hebben we gelachen en gerend, het was best wel eng om in het pikkedonker door zo'n bos te lopen.

Toen we terug kwamen zochten we snel onze bedden weer op, Nou ja, snel? De meiden werden lastig gevallen door een vleermuis die ze gezelschap hield op de slaapzaal. Uiteindelijk hebben we hem verjaagd naar de douche en konden we allemaal rustig gaan slapen, want op de woensdag gingen we met een bus naar een meer. Degene die wilden konden daar gaan kanovaren. Onder leiding van een (goed uitziende) instructeur gingen we, in het begin nog wat onwennig, aan de slag. Degenen die niet gingen kanoën konden heerlijk zwemmen of genieten van de zon. Aan het einde van de dag gingen we weer terug met de bus, wat wel een ritje in de achtbaan leek. 's Avonds ging iedereen oefenen voor de Bonte Avond die op het programma stond voor de volgende dag. De meiden gingen naar boven en de jongens verstopten zich in de kelder. En o wee als we kwamen kijken.

De afsluiting

Op donderdagochtend, konden we heerlijk uitslapen en gingen we 's middags naar het meer om te zwemmen en zonnen. 's Avonds hadden we een barbecue en de Bonte Avond. Het werd een geweldige afsluiting van een geweldige week, want de volgende dag zouden we alweer vertrekken. Op vrijdag ging iedereen zijn spullen pakken en 's middags konden de laatste inkopen gedaan worden voordat we naar huis vertrokken. Voor het avondeten gingen we nog even evalueren over hoe iedereen de week had gevonden en wat er geleerd was. Voor mijzelf is dat, dat ik mijn gevoelens moet uiten en het moet zeggen als dingen mij dwars zitten. Ik heb deze week als super ervaren en weer heel erg leuk contact opgedaan met iedereen. Het afscheid was moeilijk en iedereen viel stil toen de bus eraan kwam. Na veel tranen en knuffels moesten we dan toch echt de bus in en richting Nederland vertrekken. Al snel viel iedereen in slaap. Het was een mooie, leerzame en intensieve week geweest en zeker voor herhaling vatbaar. Je bouwt geweldige contacten op en heel hechte vriendschappen. Je verhaal en gevoelens delen met jongeren die je echt begrijpen, omdat ze in dezelfde situatie zitten als jij, is heel veel waard. Dat is onbetaalbaar. Je kunt eindelijk jezelf zijn en hoeft niet moeilijk of stiekem te doen met je medicijnen innemen. Eindelijk hoef je eens geen rare vragen of blikken naar je toe te krijgen.

Weer thuis

In Rotterdam aangekomen is het dan echt tijd voor het afscheid. De eerste mensen stappen hier uit. Er worden nog even snel de laatste e-mailadressen en telefoonnummers uitgewisseld en dan moeten we weer terug in de drukte van alle dag. We zijn weer thuis, waar je weer leeft met een geheim. Een groot geheim.

Iedereen die deze week mogelijk heeft gemaakt: enorm bedankt voor alle verhalen en verdrietige en leuke momenten die we met elkaar hebben gedeeld. Ik zal deze week nooit vergeten!

Verslag van een jongerenreis naar Frankrijk - door Michèlle Zomerweek met The Young Ones

This information is useful