Direct nadat ik in het ziekenhuis had gehoord dat ik hiv heb, heb ik die dag vrij genomen van werk en iedereen ingelicht via de sms en gebeld voor een afspraak. Iedereen reageerde verbaasd. Mijn broer was superboos en heeft me ook uitgescholden in deze geschrokken reactie. Er is daarna lang niet over gesproken. Ruim een jaar later vroeg mijn broer mij meer informatie over hiv en medicatie. Hij is mee geweest naar een afspraak met de internist en consulent, waar ik hoorde dat hij zich schuldig heeft gevoeld vanwege mijn hiv, omdat hij zijn broertje niet heeft kunnen beschermen. Ook mijn ex-vriend wilde me niet meer zien of spreken. Maar NIEMAND heeft me laten vallen want ook mijn ex is terug gekomen van zijn reactie. Ik kan zeggen dat ik het allemaal vrij nuchter opneem en leef mijn leven niet anders dan voordat ik wist dat ik hiv heb. Iedereen doet dat op zijn manier maar hoe je het ook doet je moet je er goed bij voelen!!! Cliff
Je moet je er goed bij voelen!!!