Skip to main content

Volg ons

Verkiezingen ledenraad

De kandidaten stellen zich aan je voor

Verkiezingen ledenraad

De kandidaten stellen zich aan je voor

Lucy Reijerse-Acan (43, Veenendaal)

‘Mijn levenservaring en mijn werk in de zorg geven mij inzicht in zowel de uitdagingen als in de kracht van onze gemeenschap’

'Oorspronkelijk kom ik uit Noord-Oeganda. Dit jaar leef ik dertig jaar met hiv, op mijn 13e liep ik het op. Ik werk in de zorg en ben vrijwilliger bij ShivA, partner van de Hiv Vereniging binnen de Nationale Hiv Alliantie.

Samen met mijn man ondersteun ik zeven sponsorkinderen in Oeganda. Graag wil ik mij inzetten voor de ledenraad van de Hiv Vereniging, om anderen te inspireren en te versterken. Met name wil ik de stem van vrouwen en migranten versterken.

Mijn levenservaring en mijn werk in de zorg geven mij inzicht in zowel de uitdagingen als in de kracht van onze gemeenschap. Ik geloof in verbinding, empowerment en gelijke kansen voor iedereen. Ik ben actief als vrijwilliger werk bij ShivA en heb ook deelgenomen aan activiteiten van de Hiv Vereniging.'

Jean Bus (38, Delft)

‘Ik vind het belangrijk dat er ruimte is voor verschillende stemmingen en ervaringen’

'Ik ben geboren in Libanon, ik ben opgegroeid in Hoofddorp. Ik werk in Amsterdam-Noord, waar ik met veel plezier basisschoolleerkracht ben.

Hoewel ik nog geen actieve rol binnen de Hiv Vereniging vervul, voel ik sterk de behoefte om meer te betekenen voor de community. Ik ben ervan overtuigd dat mijn betrokkenheid en frisse blik waardevol kunnen zijn om de ledenraad te versterken.

De ledenraad vertegenwoordigt de breedte van de achterban, ik vind het belangrijk dat daarin ruimte is voor verschillende stemmen en ervaringen. Als nieuw lid kan ik bijdragen aan die diversiteit en een brug vormen naar mensen die zich misschien nog niet volledig verbonden voelen met de vereniging.'

Edwin van Dam (65, Voorburg)

'Ik wil dat er ook bewustzijn blijft van de donkere tijd die achter ons ligt'

'Ik werk parttime bij de overheid, sinds 1987 leef ik met hiv: ik heb het al langer wel dan niet. Ondanks dat ik ook de donkere dagen met hiv heb meegemaakt, heb ik er zelf altijd goed mee om kunnen gaan, en doe ik mijn best om er gezond oud mee te worden.

Sinds eind 2008 was ik actief in de regio Haaglanden. Als vrijwilliger en als regio coördinator. Ik heb dit tien jaar met plezier gedaan en heb samen met de vrijwilligers en de GGD Haaglanden mooie projecten neergezet. Ook tijdens de conferentie AIDS2018 in Amsterdam.

Als ik iets geleerd heb, dan is het dat iedereen op zijn eigen manier omgaat met hiv. Het is de kracht om daarin te verbinden. Ik vind het belangrijk om een kritische stem te hebben. Kijken naar wat er in de vereniging gebeurt en reageren en het goede omarmen.

Ontmoeten en ondersteunen zijn voor mij belangrijk. Wat ik wil is een open organisatie waarbij activiteiten en ontmoeten en zichtbaarheid in de regio belangrijk zijn. Controle op de doelstellingen en beloftes en uitvoering van het bestuur.

Ook wil ik dat er bewustzijn blijft van de donkere tijd die ver achter ons ligt. Ik ben al heel lang een actief lid. Tijdens mij regio coördinatorschap was er altijd een goed en intensief contact en bezocht ik trouw de vergaderingen van de vereniging met m.i. belangrijke input. Mijn eerste termijn als lid van de ledenraad zit er inmiddels bijna op en wil mijn ervaringen graag inzetten in een tweede termijn. Ik bezoek de lunch op woensdag in de regio Haaglanden en neem ik wat
ik daar hoor weer mee naar de ledenraad.'

Jolanda Eising (56, Emmen)

‘Ik zet mij in voor de belangen van alle leden’

'Sinds elf jaar heb ik hiv. Ik heb een heftig en ingewikkeld leven achter de rug, Vooral gedurende een lastige relatie waarbij verslaving een rol speelde. Gelukkig ben ik sinds drie jaar clean. Na 2,5 jaar op een camping te hebben gewoond, heb ik nu een huisje voor mezelf. Ik heb geleerd om op te komen voor mezelf, en grenzen aan te geven.

Nu kan ik genieten van de kleine dingen, zoals creatief bezig zijn. Maar ik doe ook vrijwilligerswerk, zoals bij de VNN, door mijn verhaal te delen. Daar haal ik veel voldoening uit. Ik ben in mijn verhaal open en eerlijk over mijn hiv, en ben ook vrijwilliger bij de Hiv Vereniging.

Ik zet mij in voor de belangen van alle leden. Je kunt bij mij terecht met vragen, en daar waar ik zelf geen antwoord heb, verwijs ik je door. Ik ben actief in Drenthe, waar ik me onder meer inzet om het taboe en stigma op hiv te doorbreken. Ik geef onder meer voorlichting op scholen. Ook ben ik deel van de appgroep voor vrouwen met hiv.'

Marlies Geurts (44, Nijmegen)

‘Ik heb goed zicht op wat er speelt ’

'Ik ben moeder van drie kinderen van 21, 19 en 16 jaar die bij mij wonen. Sinds 2002 heb ik hiv. Ik ben in dat jaar ook vrijwilligerswerk gaan doen, onder andere als coördinator van Jong Positief en als gastvrouw in het hiv-café te Arnhem. Verder heb ik diverse activiteiten georganiseerd voor vrouwen met hiv en heb ik voorlichting gegeven.

Na een aantal jaren afwezigheid zou ik graag weer actief worden binnen de Hiv Vereniging, met name op het gebied van gezondheid van vrouwen met hiv. In de ledenraad wil ik vrouwen meer vertegenwoordigen, en ingaan op wat er zoal speelt bij hen op het gebied van gezondheid, relaties en werk.

Ik heb soms als peersupporter een-op-een gesprekken met mensen met hiv in het ziekenhuis, en ik heb goed zicht op wat speelt er in de verschillende doelgroepen en waar behoefte aan is. En graag zou ik zelf ook soms wat weerbaarder worden.'

Joep Heldoorn (55, Amsterdam)

‘Ouder worden met hiv wil ik als thema op de agenda houden’

‘Ik leef alweer 25 jaar samen met mijn grote liefde in Amsterdam. Sinds 2012 heb ik hiv en ik realiseerde me toen al snel dat ik ‘iets’ met mijn diagnose wilde doen. Ik ben gaan schrijven voor hello gorgeous en was een tijd lang columnist voor het ledenblad van de Hiv Vereniging.

Van origine ben ik psycholoog, maar de laatste twaalf jaar van mijn loopbaan heb ik gewerkt als beleidsadviseur voor de Gemeente Amsterdam. Helaas ben ik in 2016 volledig afgekeurd door met name chronische zenuwpijn. Vervelend, maar inmiddels heb ik me daar volledig mee verzoend.

De afgelopen vier jaar heb ik me al ingezet voor de ledenraad. Daardoor ben ik goed op de hoogte van de lopende zaken en weet ik ‘waar ik aan begin’. Onderwerpen die ik belangrijk vind en op de agenda wil houden zijn onder andere stigma; ouder worden met hiv en de screening op en behandeling van AIN. Leven met hiv is niet altijd even makkelijk en juist daarom vind ik belangenbehartiging en een goede informatievoorziening voor mensen met hiv essentieel.

Ik denk daaraan bij te kunnen dragen door mijn beroepsmatige achtergrond en affiniteit met andere mensen met hiv. Ik ben reeds lid van de ledenraad en bezoek, als het even kan, de borrels van Poz&Proud. Ik ken de nodige mensen met hiv en denk redelijk te weten wat er leeft in de community.’

Cees Janssen (61, Eindhoven)

‘We zijn er nog niet. Verandering en verbetering blijven nodig’

'Sinds 2010 leef ik met hiv. Vijf jaar lang hield ik dit voor mezelf, maar in 2015 besloot ik open te zijn over mijn status — een stap die mijn leven positief heeft veranderd. Vanaf dat moment ben ik actief als vrijwilliger bij de Hiv Vereniging. Dit doe ik op landelijk, maar ook op lokaal niveau in het mooie Brabant.

Vanaf het eerste begin, het najaar van 2021 maak ik deel uit van de ledenraad. Ik stond mede aan de wieg van de nieuwe verenigingsstructuur. Nu, vier jaar later, zie ik met trots hoe de samenwerking tussen ledenraad, bestuur en staf zich positief heeft ontwikkeld. We werken als een geoliede machine samen aan de toekomst van onze vereniging.

Wij zijn er nog niet. Verandering en verbetering blijven nodig. We staan voor nieuwe uitdagingen: denk aan teruglopende bezoekersaantallen en drukbezette leden waardoor vrijwilligers schaars zijn. En juist dat beweegt mij, mij nogmaals verkiesbaar te stellen.

Sinds 2015 doe vrijwilligerswerk bij onze vereniging. Ik ben begonnen als voorlichter en workshopbegeleider. Op dit moment ben ik naast mijn lidmaatschap van de ledenraad, peercounselor en ik ben onderdeel van de ‘Denktank Brabant’, een groep waarmee we zes keer per jaar ontmoetingen organiseren voor mensen met hiv: een plek voor herkenning, steun en verbinding.

Naast mijn vrijwilligerswerk heb ik een fijne, afwisselende baan in de aftersales bij Leolux, en ik ben single.'

Peter Kersten (80, Amsterdam)

‘Het blijft belangrijk om op ontwikkelingen in te spelen’

Na mijn hiv-diagnose in 2007 ben ik direct lid geworden van de Hiv Vereniging. Ik las het verenigingstijdschrift na het verschijning steeds intensief. Ik vind dat de Hiv Vereniging belangrijk, nuttig en onmisbaar werk verricht op velerlei gebied.

Ik denk dat ik een positieve bijdrage aan de vereniging kan geven vanwege mijn ervaring en achtergrond, waaronder twintig jaar als hoofd communicatie bij Canon Europe. Ook heb ik acht jaar ervaring als voorzitter van de Beroepsvereniging Nederlandse Ontwerpers. Als management consultant heb ik tien jaar ervaring bij bedrijven in ontwikkelingslanden.

Omdat hiv steeds meer een chronische aandoening is, lijkt het bestaan van een Hiv Vereniging langzaam minder relevant te worden. Maar op medisch, maatschappelijk en psychologisch gebied is het nog steeds belangrijk om op ontwikkelingen in te spelen.

Ik wil hieraan graag, samen met de relevante teams, invulling aan geven, en suggesties doen om bestaande relaties met relevante aanpalende organisaties te verstevigen - of losser te maken.’

Astrid Knoop (44, Breukelen)

‘Er is behoefte aan een sterker vrouwelijk perspectief’

‘Ik leef al meer dan tien jaar met hiv en zou jullie graag vertegenwoordigen in onze ledenraad. Door mijn deelname aan de redactie van hello gorgeous/hello queen merkte ik dat er nog steeds behoefte is aan een sterker vrouwelijk perspectief. Dat perspectief is essentieel voor een inclusieve en representatieve besluitvorming binnen de vereniging.

Vrouwen met hiv worden nog te vaak geconfronteerd met dubbele stigma’s en unieke uitdagingen op het gebied van gezondheid, zorg en maatschappelijke participatie. Daar wil ik mij graag voor inzetten! Vanuit mijn ervaring met belangenbehartiging van een grote groep internationale collega’s via de ondernemingsraad bij mijn werkgever, mijn werk als kaderlid voor het CNV, en mijn eerdere rol als bestuurslid van een huurdersbelangenorganisatie, denk ik dat ik een waardevolle bijdrage kan leveren aan de ledenraad.

Ik word vooral gedreven door mijn gevoel voor rechtvaardigheid en wil graag een stem zijn voor mensen die dit zelf minder goed durven. Het is belangrijk dat de ledenraad een goede afspiegeling vormt van alle leden. Ik leef zelf met hiv. Ik ben heel lang lid geweest, en toen een paar jaar niet omdat er minder behoefte was. Ik merk dat ik de laatste paar jaar weer meer de gemeenschap opzoek. Dat komt ook omdat er meer voor vrouwen gedaan wordt, en ik mijzelf beter herken in de activiteiten.

Ik heb veel bekenden binnen de Hiv Vereniging, en in ieder geval ook binnen de groep vrouwen in Nederland. Ik zou graag voor een gematigde koers gaan waar ruimte is voor iedereen.’

Frederik Kunst (55, Amsterdam)

‘Door actief te worden, kun je verschil maken’

‘Sinds acht jaar heb ik hiv. Ik ben van huis uit jurist, maar werk tegenwoordig als consultant in de HR. Ook ben ik mediator, en toezichthouder bij een woningcorporatie.

Mijn hele leven ben ik actief als vrijwilliger binnen sportverenigingen, in een buurtcomité, en bij een heren eetclub. Pas als je actief wordt binnen een vereniging leer je veel mensen kennen, raak je echt betrokken bij de club en kan je het verschil maken.

De Hiv Vereniging heeft drie strategische doelen: informatievoorziening, belangenbehartiging en peersupport. Het is vooral aan het bestuur en aan de directeur om daar ‘handen en voeten’ aan te geven. Maar de ledenraad kan positief kritisch meekijken en adviseren hoe het beter of anders kan. En af en toe een complimentje geven!

Ik heb dertig jaar werkervaring in verschillende management functies, ik ben een ervaren toezichthouder (‘commissaris’) in de corporatiesector en ben goed in strategie en communicatie. Daarbij is mijn motto: kleine stapjes zetten, en vooral doen!

Eerder had ik onvoldoende gelegenheid om actief te worden binnen de Hiv Vereniging, maar dat is nog steeds wel een wens. De Hiv Vereniging heeft mij objectieve en inhoudelijke informatie gegeven toen ik mijn diagnose kreeg waarvoor ik nog altijd dankbaar ben.’

Julia Nitulescu (53, Maastricht)

'Ik wil mensen helpen hun isolement te doorbreken'

‘Bijna dertig jaar geleden kreeg ik de diagnose hiv. Als jonge moeder van twee kleine kinderen stond ik ineens voor enorme uitdagingen. Het keerpunt kwam toen ik in contact kwam met de Hiv vereniging, die mij steun en empowerment bood. Ik was geïnspireerd en ik heb me dus ingezet als vrijwilliger van Hiv Vereniging in de regio Limburg als peercounselor en voorlichter.

In de afgelopen drie jaar zat ik ook in het bestuur als penningmeester. Mijn leven met hiv heeft me veel geleerd. Ik voel nu een sterke verantwoordelijkheid om mijn kennis en ervaring te delen en verder in te zetten voor mensen met hiv.

Veel mensen met hiv ervaren schaamte of angst, wat hen weerhoudt om open te zijn of ondersteuning te zoeken. Als lid van de ledenraad wil ik bijdragen aan het doorbreken van isolement en me inzetten voor een veilige, zichtbare en krachtige positie van mensen met hiv.

Daarnaast vind ik ook heel belangrijk dat zorginstellingen goed voorgelicht zijn over leven met hiv, om stigmatiserend gedrag tegenover mensen met hiv te voorkomen. Als vrouw, moeder, grootmoeder met hiv wil ik ook aandacht vragen voor de positie van vrouwen met hiv en hun stem versterken in besluitvorming en representatie.

De Hiv Vereniging heeft mij geholpen om hiv te leren kennen, te accepteren als deel van mijn leven, te omarmen en een plaats te geven. Dankzij de vereniging en hiv ben ik gegroeid tot de persoon die ik nu ben. Daarom blijf ik in contact met de mensen van de vereniging en probeer ik deel te nemen aan verschillende activiteiten. Ik ga af en toe naar de lunches in regio Limburg, maar ik ben van plan om meer activiteiten te bezoeken, indien haalbaar naast mijn fulltime werk.’

Bas Schouten (50, Tilburg)

'De Hiv Vereniging is onmisbaar, daarom wil ik me er graag voor inzetten'

‘Ik heb sinds dertien jaar hiv en ben een jaar of zes actief als vrijwilliger bij de Hiv Vereniging. Eerst als lid van de kerngroep Brabant en later ben ik daar peer-counseling bij gaan doen. Ik ben ook lid van de voorlichterspoule. Sinds een jaar zet ik mij in bij het Servicepunt waar ik ook veel voldoening uit haal.

Ik ben geïnteresseerd in (grafische) vormgeving. Dat zet ik in om mijn zelfstigma te duiden en te begrenzen. Dat heeft mij geholpen met het accepteren van mijn hiv.

Je hebt hiv. Hoe wil je het hebben? Deze vraag stelde ik mezelf nadat ik in contact trad met een kwetsbare man die steun zocht bij het accepteren van zijn infectie. Hiervoor is de Hiv Vereniging onmisbaar en ik wil me graag blijven inzetten voor de Hiv Vereniging en daarmee voor alle mensen in Nederland die hiv hebben.

Met respect voor het verleden, én met de blik op de toekomst hoop ik, door toe te treden tot de ledenraad, verder vorm te kunnen geven aan het behartigen van belangen van mensen met hiv. Belangrijke waarden voor mij zijn solidariteit, samenwerking, empathie en emancipatie.'

Alex Slooten (49, Zwaag)

'Ik zou graag nog vier jaar doorgaan in de ledenraad'

‘Sinds 2016 ben ik vrijwilliger bij de Hiv Vereniging en ik zit op dit moment in de ledenraad. Ik weet sinds 2009 dat ik hiv heb en heb sindsdien op een aantal vlakken hulp ontvangen van de Hiv Vereniging, ik besloot daarom dat ik wat terug wilde doen en heb daar geen spijt van.

Ik, en met mij aanvankelijk elf andere vrijwilligers, hebben de afgelopen vier jaar samen met het bestuur van de Hiv Vereniging de ledenraad vormgegeven. Mijn drijfveer om in de ledenraad plaats te nemen was en is nog altijd nieuwsgierigheid naar de manier waarop beslissingen op bestuurlijk niveau tot stand komen.

Ik zou het fijn vinden om nog vier jaar in de ledenraad te mogen zitten om de ledenraad verder vorm te geven. Samen met nieuwe collega’s en het bestuur van de Hiv Vereniging werken aan een mooie toekomst.’

Erwin Stronck (57, Alkmaar)

'We mogen een meer sturende rol pakken'

‘Ondertussen, na alweer 21 jaar, heb ik mijn hiv omarmd en een plek gegeven voor mezelf. Waardoor ik daar ook zeer open over kan zijn. Naast vrijwilligerswerk binnen of vanuit de Hiv Vereniging organiseer ik binnen mijn woonwijk te Alkmaar diverse jubilea festivals, of hou ik me bezig met de digitale werkomgeving van de wijkvereniging.

Vanaf 2015 ben ik betrokken bij Poz&Proud, de homomannengroep van de Hiv Vereniging, in diverse rollen: eerst als fondsenwerver voor het tienjarig jubileum, later binnen de kerngroep en uit eindelijk als coördinator van Poz&Proud. In mei 2024 heb ik het stokje overgedragen en heb me aangemeld voor de poule van voorlichters.

Vanuit mijn rol als coördinator en sinds kort voorlichter ervaar ik een toenemende verslechtering binnen de algehele gezondheidszorg qua kennis en daarmee toenemende stigmatiserende houding van jongprofessionals.

We kunnen als belangenbehartigende vereniging ons steentje bijdragen aan taboe en stigma doorbrekende campagnes. Voor hen die al langer leven met hiv, voor nieuwkomers die hier geconfronteerd worden met hun hiv status, omdat in het land van herkomst hiv ‘niet bestaat’.

Ook mogen we een meer een sturende rol pakken als het gaat naar onderzoek bij vrouwen met hiv, qua stigma en medicatie.

Ook buiten de vereniging neem ik deel aan symposia, bijvoorbeeld georganiseerd door Volle Maan. Eerder heb ik ook onderdeel uitgemaakt van diverse commissies die betrokken zijn geweest bij de opzet of voortgang van medische onderzoeken via het Aidsfonds.’

Ron van Zeeland (59, Rotterdam)

'Met al mijn ervaring binnen en buiten Nederland wil ik graag een bijdrage leveren'

'Ik heb hiv sinds juni 2000, ik ben toen ook meteen onder behandeling gegaan. In hetzelfde jaar werd ik ook lid van de Hiv Vereniging, en was ik actief geweest bij de regio Rotterdam. In het Ron Wichmanhuis, bij Stichting Mara, deed ik van alles bij hun hiv-projecten.

Ik schrijf voor hello gorgeous, ben voorzitter van Stichting AidsCare (die noodhulp en scholing biedtaan lhbti+ers met hiv/aids in Thailand en Cambodja), en ik ben een Zuster in de wereldwijde Orde van de Zusters van Perpetuele Indulgentie (o.a. actief met hiv-voorlichting en stigmabestrijding.

De Hiv Vereniging is een vereniging die bestaat bij gratie van de leden. Met al mijn ervaring op het gebied van hiv en aids in Nederland en daarbuiten wil ik graag een bijdrage aan leveren.

Ik ben lid, ik bezoek af en toe bijeenkomsten, via Facebook sta ik in contact met leden van de Long Term Survivors en Poz&Proud. Als ik het nodig vind of wat wil weten, dan heb ik snel contact via WhatsApp of sociale media met bestuursleden of medewerkers.’