Gisterochtend vroeg is Niels weggegleden uit het leven. Niels was actief in regio Noord-Nederland, bij Positive Families, hij was peercounselor, voorlichter en bestuurslid. We zijn diepgeraakt door zijn overlijden. We herdenken Niels met groot respect en liefde. Verschillende personen binnen de vereniging halen herinneringen op. ‘Integer, warm, wijs en zachtaardig’ zijn woorden die Niels kenmerken.
Niels werd 37 jaar.
Gulle deler
Reina Foppen (voorzitter): 'Zo’n tien jaar geleden is er die jonge homoman uit Zwolle, die contact zoekt met de Hiv Vereniging, nadat hij de hiv-diagnose heeft gekregen. Hij komt oorspronkelijk uit het Zuidwestelijk deel van de Bijbelbelt, uit een zwaar christelijke omgeving. Homoseksualiteit en hiv zijn geen gemakkelijke gesprekonderwerpen. Niels gaat het aan, want hij wil hier niet alleen mee blijven zitten. Hij volgt de workshop Positief Leven en komt daarna meteen zelf in actie als vrijwilliger om hiv ten goede in te zetten, om anderen te helpen. En omdat Niels een enorm gulle deler en geboren leraar is.
Het vrijwilligerswerk heeft mij ontzettend veel gebracht! (Niels)
Vis in het water
Niels wordt vrijwilliger bij Positive Families, logisch, vanuit zijn werkervaring en passie als onderwijzer. Deze groep vrijwilligers, sommigen met hiv, verzorgen het kinderprogramma tijdens een familieweekend op Summercamp Heino. De kinderen hebben het weekend van hun leven, gaan vriendschappen aan die tot op de dag van vandaag bestaan. Niels is als een vis in het water, met zijn ervaring met kinderen, zijn gulle lach, oog voor degenen die wat meer aandacht nodig hebben, de onvermoeibare stoei- en knuffel-Niels voor prachtige kindjes die niet zo talig zijn. Niels vindt ook dat de volwassenen met hiv een rol kunnen nemen in een Positive Families-weekend. Voor de adoptieouders, als volwassen rolmodellen, een toekomstbeeld voor als de kinderen opgroeien en om hiv verder te normaliseren. En ook om de uitwisseling tussen ouders met en zonder hiv te faciliteren. Zo gezegd, zo gedaan. Het jaar erna geeft hij workshops aan de ouders. Niels stelt zijn hart open voor de verhalen van anderen en deelt in kwetsbaarheid zijn eigen verhaal. En leent daarmee zijn kracht aan anderen om dat ook te doen. Wat doet hij dat goed. Intuïtief, soms een beetje chaotisch, maar met hart en oog voor de mensen die hij sprak.
Veelzijdig inzetbaar
Bertus Tempert (oud-voorzitter): 'Niels doet in de jaren daarna voor de vereniging wat bij hem past, hij is o.a. peercounselor, voorlichter en op het laatst ook bestuurslid. Over zijn vrijwilligerswerk zegt Niels in een interview in RETHINK: ‘Het vrijwilligerswerk heeft mij ontzettend veel gebracht. Niet alleen hielp het mij hiv een plek te geven, maar ik kwam er ook door in aanraking met andere zaken en mensen, die ik anders nooit was tegengekomen. Het heeft mijn leven verrijkt!’
Ik herinner me Niels als een fijne gesprekspartner. Warm en betrokken. Hij kon moeilijke dingen wat luchtiger maken. (Freddy, coördinator peercounseling)
God houdt nog steeds van mij
Caspar Pisters (projectleider verenigingscommunicatie) interviewt Niels in 2018 voor een portrettenserie voor gaymagazine L’HOMO over jongeren met hiv. Caspar: ‘Aanvankelijk sloeg hij het aanbod af, hij was er nog niet aan toe. Totdat hij alsnog de telefoon pakte en zich meldde voor deelname. ‘Angst vind ik zelf niet een goede reden om dingen niet te doen’, zei hij. ‘Ik vind het heel spannend maar ik ga voor een ja’. Uiteindelijk was hij blij en trots op het resultaat. Hij had één toevoeging: ‘Kun je er nog in verwerken dat ik geloof dat God nog steeds van mij houdt?’ Vanuit ‘Christelijk Nederland’ – zo noemde hij het zelf – kreeg hij veel respect en lof op zijn verhaal, liet hij me weten. Omdat we zo’n mooi en open gesprek hadden, hielden we sindsdien contact. We hadden het over leven zonder zelfveroordeling, en over hoe - als je je eigen pad gaat volgen – er soms afstand ontstaat tot mensen bij wie je je vroeger geborgen voelde. Daar voelde hij zich schuldig over naarmate hij meer voor zichzelf koos. Later vertelde hij hoe anders mensen reageerden op zijn kanker dan op zijn hiv. Ineens stond zijn kamer vol bloemen. Bij zijn hiv was daar geen sprake van.’
Bloedheet
In juli 2018 is Niels één van de fakkeldragers bij de Positive Flame Walk, een protestmars van mensen met hiv door Amsterdam tijdens de Internationale Aids Conferentie. Bertus: ‘We dragen allemaal het jaar van onze hiv-diagnose op ons T-shirt, voor Niels is dat 2014. Het is bloedheet, boven de dertig graden, en we maken grapjes dat we mogelijk eerder bezwijken door oververhitting en dorst in plaats van dat hiv ons de das om doet.’
Vertrouwen
Niels geeft samen met mij een workshop over de mogelijkheden voor vrijwilligerswerk tijdens de hiv-communitydag Share the Power in februari 2019. Bertus: ‘Ter voorbereiding van de workshop reis ik naar Zwolle. Aan alles is te merken dat Niels gewend is voor groepen te praten over zaken waar hij verstand van heeft. En daarbij combineert hij praktische informatie met persoonlijke ervaringen en verhalen. Hij kiest zijn woorden met zorg en tegelijkertijd straalt hij uit dat hij weet waarover hij spreekt. Later die middag reis ik door naar Groningen, waar mijn broer Gerrit in het UMCG behandeld wordt voor longkanker. Niels is oprecht geïnteresseerd in hoe ik het ziekte- en stervensproces van mij broer beleef en heeft troostende woorden wanneer Gerrit overlijdt.
Niels heeft een positieve benadering en open houding tot mensen en werk, en dat is superprettig. Later praten we over dienend en verbindend leiderschap, een onderwerp dat ons beiden interesseert. ‘Vanuit vertrouwen dienen, de ander zien, zegt Niels, en wat je daarmee kan als mens.’ Ik noem hem een kenner en Niels lacht. Hij antwoordt: ‘Hahaha, ja. Ik word zo blij van deze manier van kijken. We zijn niet beter dan een ander, wat voor functie je ook bekleedt. Een open, bescheiden houding vanuit vertrouwen geeft zoveel meer ruimte!’
Een open, bescheiden houding vanuit vertrouwen geeft zoveel meer ruimte! (Niels)
Ontroering & wijsheid
Marjolein Annegarn (fotograaf en hiv-activist): ’Niels leerde ik kennen als een zachtaardige, echt in anderen geïnteresseerde jongen. Als je met hem sprak had je zijn volle aandacht. Dat is bijzonder. Vaak zijn we, als iemand spreekt al bezig met het formuleren van een antwoord. Niels niet. Als hij luisterde dan deed hij dat voor honderd procent. Later mocht ik hem een aantal keren fotograferen. Onder andere een keer met zijn zus en haar zoontje. Hoe hij was met die kleine jongen dat ontroerde mij. Ook weer met volle aandacht aanwezig in het contact. Toen ik hem bij hem thuis fotografeerde vertelde hij mij over zijn grote liefde Lambert. Een heel groot geluk in zijn leven.
Maar de mooiste herinnering die ik heb aan Niels is hoe hij sprak op de opening van mijn Stigma expo in Enschede op 13 juni 2019. Hij ontroerde elke aanwezige met zijn wijze woorden over zijn eigen proces van dealen met zijn hiv. Hij was pas begin dertig toen, maar had de wijsheid van een veel ouder iemand. Dat hij maar 37 mocht worden is niet te bevatten. Dag lieve jongen, goede reis terug naar huis.’
.jpg)
Paradijs
Tomas Derckx (oud-medewerker communicatie) heeft in augustus 2020 een mooi interview met Niels ter introductie als bestuurslid. Tomas: ‘Niels was een warmhartig mens. Ik genoot altijd van onze open en eerlijke gesprekken. Hij bracht een bepaalde rust en wijsheid met zich mee in zijn werk als vrijwilliger. Hij bracht mensen in contact met hun eigen kwetsbaarheid en gaf mensen de ruimte om daar aan te wennen en te groeien. Niels laat een waardevolle impact achter bij de Hiv Vereniging. Ik ben dankbaar dat ik hem heb mogen kennen en ik hoop dat hij zijn rust vindt in het paradijs.’
Anuskanker
Niels is niet bang om zijn gezicht te laten zien, zich uit te spreken en steeds door te gaan met ontdekken en leren. Net zoals hij ook weer doet wanneer hij de diagnose anuskanker krijgt ruim twee jaar geleden. Moeilijke gesprekken gaat hij niet uit de weg en mensen biedt hij ruimhartig de mogelijkheid hun kennis en begrip te vergroten. Met een blog, een postcastserie en vooral, met zoveel liefde voor de mensen om hem heen en voor Lambert, zijn partner, waarmee hij op zaterdag 20 januari trouwt.
Heb lief!
Een heel rijk leven heeft hij geleid, vindt Niels zelf. Maar ook deelt hij hoe hij en Lambert samen lachen en huilen en hoe enorm veel pijn het doet de diepte te zien van het onvermijdelijke afscheid dat met rasse schreden naderbij komt. In zijn podcast vertelt hij: ‘Ik begrijp natuurlijk dat mensen verdrietig zijn, dat ze pijn hebben omdat ze afscheid van me moeten nemen. Maar bedenk eens hoe het voor mij is: ik moet wel van vijfhonderd mensen afscheid nemen.’
In zijn afscheidsbericht afgelopen zaterdag schrijft Niels: ‘Lieve mensen, wat heb ik genoten van het leven. Ik huil omdat ik jullie allemaal zo ga missen. Jullie hebben het leven zo mooi gemaakt. Blijf genieten, zoeken naar wat mogelijk is, laat je gevoelens toe en vooral heb lief. Heb lief!’
We wensen Lambert en alle naasten van Niels veel sterkte.
Lieve Niels, rust zacht en zeker, mooie, integere, wijze, dappere man!
Vraag via Whatsapp 
